Dualizm uczuciowy

O uczuciach było już sporo, będzie znowu. Wszystko to jest spowodowane tym, że widzę jak uczucia przejmują kontrolę nad ludźmi. Wyłącza się zdrowy rozsądek, kontrolę przejmuje serce. Trzeba to zaakceptować, jednak warto też czasami się temu przeciwstawić, być na chwilę racjonalnym.

To technopolis mnie męczy...

Zaczął się rok akademicki. Ktoś zaplanował większość mojego czasu i muszę tym żyć. Jednak najgorsze w tym wszystkim jest to, że zauważam w sobie pewne syndromy człowieka nowych czasów.

Lustro weneckie

Znowu będzie o relacjach...pewnie już tym rzygacie, macie dość czy coś. Jednak wpadłem na pewną ciekawą (przynajmniej jak dla mnie) myśl, że większość relacji można określić lustrem weneckim. Pytanie tylko po której stronie lustra stoi druga osoba.

Team USA!

Wiele można powiedzieć o Amerykanach. Że są głupi, puści, że uważają się za pępek świata. Jest w tym trochę prawdy, ale jest jedna rzecz która mi w nich imponuje, przede wszystkim chodzi o sportowców.

W drodze

Przez ostatnie trzy lata sporo najeździłem się pociągi. Nic wyjątkowego, ale od jakiegoś roku sprawiało mi to cholernie dużo przyjemności. Nie wiem dlaczego. Na początku jeździłem jeszcze o 6 rano, kiedy było strasznie ciemno, był klimat. Pasował do mojego tamtejszego nastroju. Warto wspomnieć, że od początku tych podróży droga powrotna była czymś świetnym, pięknym, wręcz mistycznym wybawieniem. Potem trochę to uległo zmianie, ale na początku radość była niepojęta.

Mocny fundament

Wychowanie jest to ciężka sprawa. Już próbowałem znaleźć pewne recepty na ten cały proces. Nie ma uniwersalnych metod. Dzisiaj przyszedł czas na podsumowania i podziękowania.

Bez uczuć.

Dzisiaj o dwóch sprawach nad którymi się ostatnio zastanowiłem poruszony jak to często bywa muzyką.
Precyzując chodzi mi o zaufanie i empatię. Dwa bardzo ważne uczucia, bo można je takimi nazwać.